Nog maar 3 weken in Mto Wa Mbu...

Dag iedereen!

Hoe is de mooiste maand van het jaar in Nederland? Ik ben me er terdege van bewust dat ik een hele hoop leuke dingen mis daar… Maar heb uiteraard he-le-maal niets te klagen :)

Hier ben ik inmiddels helemaal gesetteld, staat alles op de rails, loopt alles op rolletjes en nog meer van dat soort cliche’s. M’n vader is na 3 hele mooie weken alweer een tijdje aan het werk in Nederland.
Ik ben toen hard aan de slag gegaan om zoveel mogelijk leerstof in de overgebleven 4 weken stafftraining te proppen. Dat is nogal lastig want het niveau is vrij laag, maar de staff is supergemotiveerd om veel te leren. Ik probeer het door allerlei opdrachten heel praktisch en toepasbaar te maken, wat je meteen terugziet in hun activiteiten op het kindercentrum. Erg leuk en dankbaar werk voor mij dus! De mensen zijn echt supertrots dat ze ‘psychologia’ krijgen, zoals ze het zelf noemen. Haha, en dat terwijl we met basale onderwerpen bezig zijn als de 6 basis-emoties en communicatie! Maar goed, dat geeft niet want ze vinden het erg leuk. Naast de 6 staffleden zitten er dan ook elke dag weer nieuwe mensen in de training, tijdelijke werknemers of andere betrokkenen bij het centrum. Sommige van hen verstaan helemaal geen engels maar vinden het ontzettend interessant om met een nieuwe ‘daftari’ en pen dingen over te schrijven van anderen :) In de aanvullende training die ik aan de 2 jongerenwerkers van het centrum geef ligt het niveau een stuk hoger en zijn we momenteel met de Child Behavioural Checklist bezig. We hebben dit instrument samen omgeschreven naar de Tanzaniaanse cultuur, erg lastig! Ik heb nu nog maar ruim 2 weken om een samenhangend geheel te vormen van de verschillende onderwerpen in de trainingen. Dan is het tijd voor een klein examen en het uitreiken van certificaten!

Naast de 2 uur training per dag (van 16:00-18:00), loop ik ’s middags meestal ook op het centrum rond om de kinderen een extra les te geven of te begeleiden bij activiteiten. Het is de hele maand juni zomervakantie hier, dus de kinderen (inmiddels 20) zijn niet op school maar de hele dag op het centrum. Machteld heeft de vakantiemaand gebombardeerd tot extra-tuition maand, wat voor de kids en hun ouders een feest is. Bijna alle kinderen hebben nl. een leerachterstand en niemand kan hier zelf bijles betalen dus hoe meer les hoe beter. De kinderen zitten in 4 verschillende groepen waarbij altijd iemand van het centrum zelf en een echte leraar aanwezig is. We hebben een heel vakantierooster in elkaar gezet, met verschillende schoolvakken waarvoor leraren van de lokale scholen worden ingehuurd. Die hebben zelf dus ook vakantie maar zijn nooit te beroerd wat extra te werken hier. Dat houdt voor hen namelijk in dat ze de helft van de tijd niet komen opdagen en dan aan het eind van de week wel voor hun salaris komen. Elke dag moeten we dus alles controleren en opschrijven… Afrika blijft echt vermoeiend af en toe! Het komt er in elk geval op neer dat wij als vrijwilligers vaak een les moeten geven en dat is best leuk! Er zijn daarnaast ook veel activiteiten als sport, film kijken, acrobatiek en uitjes naar bijvoorbeeld het postkantoor. Was erg leuk om de kids uit te leggen hoe je een brief moet schrijven, wat een postzegel is en dat je je brief echt los moet laten als je je hand in de brievenbus stopt :)

In het vrijwilligershuis blijft het ondertussen erg gezellig. Ik ben vorige week met Tessa uitgenodigd bij onze masaai-guards thuis. Zij wonen een stuk fietsen buiten in het dorp met hun familie in een boma. We hadden kinderkleertjes en schoentjes meegenomen wat natuurlijk voor hilarische taferelen zorgden, aangezien ze normaliter gewoon op blote voeten in doeken rondlopen. Ooit een Afrikaans kindje met een lap om z’n buik, met blote billen en hippe geox-schoentjes gezien? Tessa is inmiddels helaas weer weg maar daarvoor in de plaats zijn Emiel en Olga gekomen. We zijn dit weekend al lekker uit eten en naar het zwembad geweest. Daarnaast ben ik met mijn geliefde een beetje begonnen met het plannen van onze reis. Over minder dan 3 weken is Huub hier al (4 juli)! Ik ben de dagen hard aan het aftellen, maar als ik er teveel aan denk gaat de tijd zo langzaam :) De komende weken nog maar hard genieten van al het moois hier in de omgeving, want voor je het weet is het zover.

Hopelijk gaat het goed met iedereen daar? Veel liefs, Jolien.