The African Way of Life

Hee lieve mensen,

op veler verzoek nog maar even een berichtje over mijn leventje hier en nu. als je geen zin hebt in een lang verhaal zou ik nu stoppen, want dat komt er denk ik wel aan.. haha! Superbedankt voor al jullie lieve berichtjes, echt megaveel!! Ik werd er helemaal blij van toen ik dat las.
Ik hoor van alle kanten dat er bij jullie een dikke storm is?! En dat de Uithof half omgewaaid is. Lekkere chaos zeg, hoop dat iedereen veilig binnen blijft vandaag.
Met mij is t nog steeds erg goed, ik ben al iets meer gewend aan m'n leven en aan Afrika maar sta nog steeds versteld van alles!
Ik zal even vertellen hoe mijn dag eruit ziet: iedereen gaat heerlijk vroeg slapen en ik ook, en om 5 uur wordt je dan wakker van de zingende moskee en van de kou (zonder pyama onder een laken is dus soms zelfs koud! maar t hete seizoen gaat binnenkort aanbreken ...) De hele familie staat al voor zessen op (geloof ik), ik blijf nog even lekker liggen tot half acht en ga dan met m'n emmertje water halen in t bassin op de binnenplaats. Het huis staat in een soort vierkant met 1 kant open en een binnenplaats met dus duizend kippen en teven geiten ;) en een bassin en vuurplaats etc. Dan ga ik me wassen in t 'washok' wat voor de family ook een wc is geloof ik (gezien de pislucht :S). Dan krijg ik een stukje vers brood (nog best lekker!) dat ik m'n verse kopje thee kan dopen en daarna ga ik naar m'n werk.
Nadat ik trouwens de vorige keer thuiskwam bleek dat de familie nog veel groter is, mijn gastgezin en de familie van de broer van 'mijn' vader en de oma en twee studenten die een kamer huren wonen samen. En dat is echt cool omdat iedereen ook echt alles samen doet!
Nou ik ga dan dus op m' n fietsje naar de school (en hij heeft een mandje jaja!). Tamale is een best grote stad, qua oppervlakte even groot als Utrecht ofzo (echt minstens ene uur fietsen van de een naar de andere uithoek), maar het zijn eigenlijk allemaal kleine dorpjes en losse huizen en dorre vlaktes aan elkaar, met heel af en toe een verharde weg ertussen. T is dus best ver fietsen naar alles (driekwartier naar m' n school), ik ben blij dat ik nog wat beweging krijg hier! Voor papa: er staan weinig bomen in t centrum (= 3 markten aan elkaar met duizend taxi's en geiten ertussen), maar ik zit in een buitenwijk en daar is t veel groener. T fietsen gaat echt prima daar alleen gewoon megastoffig met wind tegen, heb er pijn in m' n keel van! Je wordt er ook echt heel vies van, bah! Dan zou een douche toch wel fijn zijn, maar ik moet er maar aan wennen. Ik eet zelfs al met vieze handen, duizend boeken over enge ziektes gelezen maar goed...
Nou het project is ook heel leuk. Het heet tegenwoordig geen straatkinderenproject meer maar Youth Alive. Het zijn de allerarmste en ongeschoolde kinderen uit de stad, die daar 1 jaar worden opgevangen om zich voor te bereiden op de gewone school. Ze krijgen uniformen en genoeg eten en genoeg geld om niet te hoeven werken voor de familie. Wij als vrijwilligers halen ze 's ochtends (van 9 tot 11) uit de klas en leren ze echt basale dingen als tellen en het alfabet. Ik heb alleen nog een beetje meegekeken vandaag, maar t was echt leuk om te zien (en ik denk ook om te doen!). Ik heb ook een soort introductiegesprek gehad met de directeur, wel netjes allemaal. 's middags (van 13 tot 15) worden er steeds een groep kinderen uit de klas gehaald om sport en spel mee te doen. Het is wel even lastig want die vriwjilligers die er al zijn, weten natuurlijk precies hoe alles werkt enzo, dus daar moet je even inkomen. Ook omdat je de helft van de tijd een beetje aan t hangen bent, en ik graag iets wil DOEN! maar daar moet ik juist aan wennen natuurlijk. Het is trouwens wel een heel relaxed gevoel hoor, dat je niets hoeft en niet duizend afspraken hebt. De andere vrijwilligers zijn ook heel tof, ik heb nu een paar keer samen met hen gelunchd en geinternet en gister wat gedronken op een terras! (ja vakantie!!) Ik hoop dat ik er nog meer ga leren kennen want ik weet niet wat ik t weekend moet doen :) oh ja kleren wassen. haha! en chillem met mijn gastgezin, want zij zijn zo cool!!
elke avond heb ik weer zin om naar huis te gaan (meestal rond een uurtje of zes, na naar de stad te zijn geweest voor chil-dingen). er zijn dus 10 kinderen in totaal dus ik vermaak me wel!! kleine kindjes (die geen engels kunnen en willen knuffelen) en oudere (Die willen zingen en alles van Holland willen weten) en die twee studenten (die ook lekker met die kids rondhangen en mij hun vrienden gaan laten zien dit weekend!)!! Dus echt helemaal tof dus nog steeds :D weer een te lang verhaal he.
Oh pap, in Accra waren vanaf 5 uur 's avonds echt serieus honderden 'flying doors' zoals Hannah zei. Zijn dat nou arenden?? Echt zo megaveel, niet normaal meer, heel scary eigenlijk.
Oh ja t foto's uploaden gaat nog niet echt, maar er wordt aan gewerkt en t komt goed!
Nou tot snel lieve iedereen (ik mis jullie nog steeds niet :P ) ha! dikke kussen!