Geen zorgen lieve mensen!

Ohhhhhhhhh lieve mensen, wat zijn jullie toch weer heerlijk bezorgd en lief en goede adviezen :) ik zal me er aan houden hoor! Ik kon het echt even niet laten om een berichtje te plaatsen om jullie allemaal te zeggen dat het heel goed met me gaat en dat ik nu gewoon even lekker rustig aan doe, dus dat dat kleine restje buikpijn dit weekend zeker over is!

Op dit moment komt hier buiten het internetcafe een hele demonstratie langs tegen malaria (inclusief trompetten en trommels), haha, vond ik dan wel weer grappig. "Malaria kills more than Aids". Oh ja sorry, dit zal wel niet bijdrage aan jullie gerustheid maar goed.
Ik ben toevallig een supergrappig herkenbaar en kritisch boek aan het lezen over Afrika: 'Stinknegers' van Raoul de Jong. Ik kan jullie het volgende stukje echt niet onthouden aangezien ik er echt keihard om gelachen heb:

'Malaria? Wat?! Die ziekte?!' O nee. We doen de malariatest. Wijsvinger naar voren, prikje erin. 'Ehm, ik heb mijn eigen naalden bij me hoor...' Maar ik, westers hypochonder, kan oprotten met mijn naalden, want ze gebruikken hier geen naalden, maar een eenmalig prikding speciaal voor de test. O, sorry. Hoor. Prikje, bloed op een balkje en wachten maar. een kwartiertje in de wachtkamer.
De secondes lijken jaren, de minuten lijken eeuwen, het kwartiertje lijkt een millennium en dan finally verschijnt daar om de hoek van de deur het gezicht van de arts. 'Kom jij maar even mee naar mijn kamertje.' En door hoe hij het zegt, weet ik het eigenlijk al. 'Ik moet je het volgende mededelen,' hij tikt met zijn vingers op het bureau, 'de uitslag is positief.' Yes! 'Je hebt malaria.' O, ja, shit. Kut, nee, malaria. O, mijn god. Malaria. Dit was niet de bedoeling. Ik wil nog niet... 'Hoe ernstig?' vraag ik serieus, bijna huilend. 'Niet heel ernstig,' zegt hij, 'ik geef je een recept en als je de medicijnen een week slikt is het over.' Dus ik ga niet dood? 'Hahaha, nee, natuurlijk niet!' Hahaha, wist ik ook wel hoor!

Supermooi he, dat hele boek is echt zo geweldig.
Volgende week dinsdag is het hier trouwens independence day, en Ghana is 50 jaar onafhankelijk dit jaar! Dus je ziet de hele dag kinderen aan het oefenen met marcheren, alle marktkraampjes zijn verplaatst en iedereen heeft onwijze buttons en sjaals om met de Ghanese valg. T wordt echt een hele happening geloof ik, echt grappig. Het hele openbare leven zal wel weer de hele week platliggen dus misschien dat m' n volgende bericht pas eind volgende week is.

Nou jullie weten in elk geval dat t goed met me gaat en ik vind jullie heel lief!!
Dikke kussen